ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Αν πριν μερικά χρόνια έλεγε κανείς ότι το Διαδίκτυο θα αποτελούσε χώρο προβολής και αντιμετώπισης τοπικών προβλημάτων και παράλληλα ένα ισχυρό εργαλείο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα χαρακτηριζόταν αιθεροβάμων και – ίσως – γραφικός.

Σήμερα, παρ΄ ότι απέχουμε ακόμη πολύ από την πλήρη αξιοποίηση του Διαδικτύου από την Αυτοδιοίκηση, έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Το Διαδίκτυο, όμως, πέρα από την χρήση του για την ενημέρωση και εξυπηρέτηση των πολιτών, αποτελεί, κατά την γνώμη μου και έναν χώρο καταγραφής  και ανάδειξης τοπικών προβλημάτων, κατάθεσης προτάσεων από  τους πολίτες και πολλές φορές οργάνωσης ομάδων πίεσης για την αντιμετώπισή τους.

Σε μία εποχή, που – δυστυχώς- τα μαζικά κινήματα έχουν υποχωρήσει και από την Δημοκρατία της λαϊκής συμμετοχής οδεύουμε προς την Δημοκρατία του καναπέ και της τηλεόρασης, έρχεται το Διαδίκτυο να καλύψει, εν μέρει, το κενό συμμετοχής που δημιουργείται, με τα blogs και τα forums. Δηλαδή με την ελεύθερη καταγραφή των απόψεων των πολιτών και την δημιουργία δικτυακών κοινοτήτων ομοειδών ενδιαφερόντων.

Χωρίς να υποτιμώ την συμβολή  του Τοπικού Τύπου στην ανάδειξη των τοπικών προβλημάτων και στην προβολή των απόψεων των στελεχών της Αυτοδιοίκησης και των πολιτών, θεωρώ ότι οι δικτυακές μορφές έκφρασης είναι δημοκρατικότερες, αφού οι μόνοι περιορισμοί που τίθενται είναι αυτοί που οι ίδιοι οι blogers και οι διαχειριστές και οι συμμετέχοντες των forums θέτουν στον εαυτό τους. Υπάρχει η δυνατότητα ελεύθερης διατύπωσης όλων των απόψεων, άμεσης απάντησης, συνεχών ψηφοφοριών, επικοινωνίας.

Θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί:

Και λοιπόν, επειδή κάποιος ή κάποιοι καταγράφουν τα τοπικά προβλήματα στο διαδίκτυο σημαίνει ότι λύθηκαν κι όλας;

Επειδή κάποιος ή κάποιοι καταθέτουν προτάσεις στο διαδίκτυο σημαίνει ότι γίνονται κι αποδεκτές;

Η απλή απάντηση θα ήταν:

Όταν τα τοπικά προβλήματα καταγράφονται από τα έντυπα Μέσα Ενημέρωσης λύνονται τα προβλήματα;

‘Η:

Όταν κατατίθενται προτάσεις στα Δημοτικά Κοινοτικά ή Νομαρχιακά Συμβούλια σημαίνει ότι γίνονται αποδεκτές;

Τι θέλω να πω με αυτό.

Κάθε μορφή έκφρασης των πολιτών, αν από την τοπική ή την κεντρική εξουσία δεν αξιοποιείται δεν μπορεί να θεωρείται αποτελεσματική.

Πιστεύω ότι το Διαδίκτυο προσφέρει στην Νομαρχιακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση μια μοναδική ευκαιρία.

Την ευκαιρία να ακούσει την φωνή των πολιτών, χωρίς την μεσολάβηση παραγόντων ή μέσων που την «φιλτράρουν» ανάλογα με τις σκοπιμότητες που υπηρετούν. Φτάνει να θέλει να την ακούσει.

Παράλληλα δίνει στον πολίτη την δυνατότητα να εκφραστεί, είτε ατομικά μέσα από τα blogs είτε συλλογικά μέσα από τα forums, κάτι που δεν μπορεί, ή δεν θέλει να κάνει μέσα από τις παραδοσιακές διαδικασίες, αφού πολλές από αυτές έχουν απαξιωθεί στην συνείδηση των πολιτών και πάντως όχι με δική τους ευθύνη.

Ας αποτελέσει λοιπόν το Διαδίκτυο ένας χώρος συνάντησης των πολιτών και των πολιτικών, των ασκούντων την όποια εξουσία με αυτούς που υπηρετούν, των αντιπροσώπων με αυτούς που αντιπροσωπεύουν.

Μέσα από αυτήν την διαδικασία είμαι βέβαιος ότι, θα βελτιωθεί η ποιότητα της Δημοκρατίας, θα εντοπισθούν ευκολότερα τα μεγάλα προβλήματα, θα ακουστούν και θα καταγραφούν πολύ περισσότερες απόψεις και τελικά ίσως επιλυθούν πολύ περισσότερα προβλήματα.

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ακράδαντα ότι η άμεση συμμετοχή των πολιτών είναι η πεμπτουσία της Δημοκρατίας.

Όμως είμαι και ρεαλιστής.

Και στην σημερινή πραγματικότητα το δίλημμα που τίθεται δεν είναι άμεση ή έμμεση συμμετοχή των πολιτών, αλλά συμμετοχή ή μη συμμετοχή.  Ο σημερινός πολίτης δεν προβληματίζεται ανάμεσα στην αυτοπρόσωπη παρουσία του ή μη στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, αλλά ανάμεσα στην λογική «έχω ή θέλω να έχω άποψη» ή «δεν βαριέσαι αδερφέ».

Κι εγώ - και φαντάζομαι όλοι σας -  προτιμώ ο πολίτης να έχει άποψη.

Μέσα από το Διαδίκτυο λοιπόν μπορεί να την έχει.

Το ερώτημα είναι «είναι κανείς διατεθειμένος να την ακούσει»;